Καλόκορη της ελιάς

Καλόκορη (Calocoris trivialis Costa). Είναι έντομο της τάξης Ημίπτερα, οικ. Miridae. Έχει μια γενιά μόνο το χρόνο. Το τέλειο είναι ένα ανοιχτοπράσινο έντομο σαν μακρόστενη βρωμούσα μήκους 7-8 χιλ., με μεγάλες κεραίες. Στη ράχη και πίσω μπορεί να έχει και καφετί χρώμα. Η νύμφη είναι επίσης ανοιχτοπράσινη και χωρίς φτερά. Μεγαλώνει σταδιακά (5 στάδια ανάπτυξης) ώσπου να γίνει τέλειο. Οι νύμφες βγαίνουν από τα αυγά από τα τέλη χειμώνα ως τα τέλη της άνοιξης. Τόσο η νύμφη όσο και το τέλειο έντομο τρέφονται τρυπώντας τρυφερούς βλαστούς ή τους μίσχους των ανθοταξιών και ρουφώντας το χυμό των φυτών. Έτσι κάνει ζημιές στα άνθη, που συχνά πέφτουν.

Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με το μέγεθος των ζημιών που προκαλεί στην ελιά. Φαίνεται πως μόνο σε ορισμένες περιοχές, όπου κάθε χρόνο εμφανίζονται πολύ μεγάλοι πληθυσμοί μπορεί να αποτελέσει απειλή για την παραγωγή. (Παρακάτω αναφέρεται τρόπος αξιολόγησης του κινδύνου).
Είναι πολύ διαδεδομένο έντομο. Το βρίσκουμε σε καλλιεργούμενα φυτά όπως στις ελιές, τα εσπεριδοειδή και πολλά άλλα οπωροφόρα και καλλωπιστικά και σε διάφορα αγριόχορτα όπως είναι η τσουκνίδα, το περδικούλι, το σκαρολάχανο, το αγριοσέλινο, η μολόχα, ο ζωχός, η βρούβα κ.α . Στους ελαιώνες συνήθως βρίσκεται πάνω σε αυτά τα αγριόχορτα και πολύ λιγότερο πάνω στις ελιές, οπότε δεν προκαλεί ζημιά οικονομικής σημασίας. Ζημιές μπορεί να προκαλέσει όταν οι πληθυσμοί του εντόμου είναι πυκνοί, το ποσοστό ανθοφορίας των ελαιοδένδρων είναι μικρό και σε πολύ νεανικό στάδιο και η τρυφερή βλάστηση των ζιζανίων του ελαιώνα έχει καταστραφεί από φυσικά ή άλλα αίτια.
Γι αυτό δεν βιαζόμαστε να καλλιεργήσουμε το έδαφος και να καταστρέψουμε τα αγριόχορτα την άνοιξη, γιατί αν υπάρχουν εκεί τα τέλεια έντομα πιθανά θα μετακινηθούν προς στις ανθοταξίες των δέντρων μας. Όταν έχει προχωρήσει η άνθηση (έχουν ανοίξει τα περισσότερα άνθη), τότε πια τα άνθη της ελιάς δεν κινδυνεύουν από την καλόκορη. Υπενθυμίζουμε ότι η πτώση μικρού αριθμού ανθέων δεν επηρεάζει την παραγωγή, γιατί αρκεί ένα ποσοστό 3-5% από αυτά να δώσει καρπούς για να έχουμε μια πλήρη παραγωγή.
Για να μην επηρεαζόμαστε από κινδυνολογίες συχνά ανυπόστατες, μπορούμε να παρακολουθούμε τις γεωργικές προειδοποιήσεις της περιοχής μας και να κάνουμε και οι ίδιοι δειγματοληπτικούς ελέγχους στους ελαιώνες μας. Ο έλεγχος γίνεται πηγαίνοντας σε μερικά δέντρα και τινάζοντας 2-3 κλαδιά στο καθένα, κρατώντας από κάτω τους ένα τελάρο επενδυμένο με άσπρο ύφασμα ή ο,τιδήποτε παρόμοιο (το καπάκι ή το σώμα της ψαροκασέλας από άσπρο διογκωμένο πολυστυρόλιο -«φελιζόλ»- που χρησιμοποιούν στις ψαραγορές είναι μια βολική λύση). Τα έντομα της καλόκορης που υπάρχουν ίσως στα φύλλα ή τις ταξιανθίες πέφτουν στο τελάρο και διακρίνονται στο άσπρο φόντο. Αν αυτά είναι από 4-6 ή παραπάνω ανά κλάδο μήκους 60-70 εκατοστών, τότε μόνο υπάρχει κίνδυνος. (Πρέπει να ψεκάσουμε με εντομολογικό σαπούνι – άλατα καλίου λιπαρών οξέων).