Μη σας τρομάζει η βαμβακίλα!
Αυτή την εποχή εξελίσσεται η άνθηση της ελιάς. Πολύ συχνά βλέπουμε πάνω στις ταξιανθίες της ελιάς μια άσπρη κηρώδη ουσία που τις καλύπτει. Συνήθως εμφανίζονται μικρές ή μεγαλύτερες κηλίδες διάσπαρτες πάνω στο φύλλωμα των δέντρων. Πρόκειται για το έντομο ψύλλα της ελιάς (Euphyllura olivina Costa) ή βαμβακάδα ή βαμβακίλα. Ανήκει στην τάξη των Ημίπτερων, οικογένεια Psyllidae. Είναι ένα μικρό έντομο (2,5 χιλιοστά περίπου), πράσινο στο χρώμα, που παρασιτεί την ελιά και έχει 1-3 γενιές το χρόνο. Το τέλειο θηλυκό αφήνει τα αυγά του την άνοιξη στις ταξιανθίες της ελιάς, στην κάτω πλευρά των φύλλων ή σε κλαδάκια. Από τα αυγά βγαίνουν οι νύμφες, που μοιάζουν με το τέλειο έντομο (αλλά πιο μικρές, χωρίς φτερά) και είναι κίτρινες με πεπλατυσμένο σώμα. Εκκρίνουν μια λευκή κηρώδη ουσία που μοιάζει με μπαμπάκι κάτω από την οποία καλύπτονται και αναπτύσσονται. Τρέφονται απομυζώντας χυμούς από τα άνθη και τα φύλλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταστρέφουν ανθοταξίες.
Η εικόνα του φυλλώματος της ελιάς σκεπασμένου με τη βαμβακίλα μπορεί να είναι πολύ εντυπωσιακή, αλλά δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός: Είναι εξαιρετικά σπάνιες οι ζημιές από την ψύλλα. Δεδομένου ότι η ελιά έχει χιλιάδες άνθη, και πως αν ακόμα και ένα 3-4% από αυτά καρποδέσει έχουμε μια πλήρη παραγωγή, είναι πολύ δύσκολο να έχουμε ορατή μείωση της παραγωγής. Στις γεωργικές προειδοποιήσεις αναφέρεται ως όριο για ανάγκη καταπολέμησης η κάλυψη από τη βαμβακίλα του 30% της επιφάνειας του φυλλώματος των δέντρων κατά Μ.Ο. Πιο συγκεκριμένα, από μελέτες που έχουν γίνει, φαίνεται πως πρέπει να υπάρχουν πάνω από 7-8 άτομα ψύλλας σε κάθε ανθοταξία κατά Μ.Ο. για να προκληθούν ζημιές στην παραγωγή. Τέτοιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά απίθανες, ειδικά σε ελαιώνες που δέχονται οικολογική διαχείριση. Πάντως μπορούμε να ψεκάσουμε με νερό με εντομολογικό σαπούνι με πίεση.
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως στη φύση υπάρχουν πάρα πολλά αρπακτικά έντομα και παράσιτα που τρώνε την ψύλλα. Παραδείγματα αρπακτικών είναι ο χρύσωπας (Crysopa carnea), το Anthocoris memoralis κ.α. Επίσης τα αυγά και οι νύμφες καταστρέφονται εύκολα από τη ζέστη και την ξηρασία.
Στις φωτογραφίες: Βαμβακίλα στα φύλλα, νύμφη και τέλειο έντομο.
Αυτή την εποχή εξελίσσεται η άνθηση της ελιάς. Πολύ συχνά βλέπουμε πάνω στις ταξιανθίες της ελιάς μια άσπρη κηρώδη ουσία που τις καλύπτει. Συνήθως εμφανίζονται μικρές ή μεγαλύτερες κηλίδες διάσπαρτες πάνω στο φύλλωμα των δέντρων. Πρόκειται για το έντομο ψύλλα της ελιάς (Euphyllura olivina Costa) ή βαμβακάδα ή βαμβακίλα. Ανήκει στην τάξη των Ημίπτερων, οικογένεια Psyllidae. Είναι ένα μικρό έντομο (2,5 χιλιοστά περίπου), πράσινο στο χρώμα, που παρασιτεί την ελιά και έχει 1-3 γενιές το χρόνο. Το τέλειο θηλυκό αφήνει τα αυγά του την άνοιξη στις ταξιανθίες της ελιάς, στην κάτω πλευρά των φύλλων ή σε κλαδάκια. Από τα αυγά βγαίνουν οι νύμφες, που μοιάζουν με το τέλειο έντομο (αλλά πιο μικρές, χωρίς φτερά) και είναι κίτρινες με πεπλατυσμένο σώμα. Εκκρίνουν μια λευκή κηρώδη ουσία που μοιάζει με μπαμπάκι κάτω από την οποία καλύπτονται και αναπτύσσονται. Τρέφονται απομυζώντας χυμούς από τα άνθη και τα φύλλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταστρέφουν ανθοταξίες.
Η εικόνα του φυλλώματος της ελιάς σκεπασμένου με τη βαμβακίλα μπορεί να είναι πολύ εντυπωσιακή, αλλά δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός: Είναι εξαιρετικά σπάνιες οι ζημιές από την ψύλλα. Δεδομένου ότι η ελιά έχει χιλιάδες άνθη, και πως αν ακόμα και ένα 3-4% από αυτά καρποδέσει έχουμε μια πλήρη παραγωγή, είναι πολύ δύσκολο να έχουμε ορατή μείωση της παραγωγής. Στις γεωργικές προειδοποιήσεις αναφέρεται ως όριο για ανάγκη καταπολέμησης η κάλυψη από τη βαμβακίλα του 30% της επιφάνειας του φυλλώματος των δέντρων κατά Μ.Ο. Πιο συγκεκριμένα, από μελέτες που έχουν γίνει, φαίνεται πως πρέπει να υπάρχουν πάνω από 7-8 άτομα ψύλλας σε κάθε ανθοταξία κατά Μ.Ο. για να προκληθούν ζημιές στην παραγωγή. Τέτοιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά απίθανες, ειδικά σε ελαιώνες που δέχονται οικολογική διαχείριση. Πάντως μπορούμε να ψεκάσουμε με νερό με εντομολογικό σαπούνι με πίεση.
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως στη φύση υπάρχουν πάρα πολλά αρπακτικά έντομα και παράσιτα που τρώνε την ψύλλα. Παραδείγματα αρπακτικών είναι ο χρύσωπας (Crysopa carnea), το Anthocoris memoralis κ.α. Επίσης τα αυγά και οι νύμφες καταστρέφονται εύκολα από τη ζέστη και την ξηρασία.
Στις φωτογραφίες: Βαμβακίλα στα φύλλα, νύμφη και τέλειο έντομο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου