Η κατάργηση του δικομματισμού θέμα επιβίωσης

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ,
ΤΟ «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ»,
και… ολίγος Βάρναλης……

Η πρόσφατη τραγωδία με τις τρομερές πυρκαγιές στην Ελλάδα (που σε έκταση θυμίζει πολεμικές καταστροφές) δεν ήρθε έτσι ξαφνικά. Προετοιμαζόταν εδώ και δεκαετίες.
Δεκαετίες τώρα βιώνουμε στην Ελλάδα μια πολύπλευρη παρακμή. Στο πολιτικό επίπεδο αυτή εκφράζεται με την εναλλαγή δύο κομμάτων στη «νομή» της εξουσίας, τις πελατειακές σχέσεις, τις κομματικές τοποθετήσεις ατόμων συχνά ανίκανων σε θέσεις – κλειδιά του κρατικού μηχανισμού και, ως συνέπεια, την άθλια διοίκηση/διαχείριση. Διοίκηση ανίκανη στην υπεράσπιση του πολίτη, του εργαζόμενου, του φυσικού περιβάλλοντος και όλων των δημόσιων αγαθών, αλλά πολύ ικανή στην προώθηση των συμφερόντων όλων των μεγαλοεπιχειρηματιών και κερδοσκόπων που χρηματοδοτούν φανερά ή κρυφά τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τους διάφορους βουλευτές τους….
Στο θέμα του φυσικού περιβάλλοντος η πολιτική και των δύο κομμάτων συνοψίζεται στη φράση: «Η περιβαλλοντική προστασία κάνει κακό στις μπίζνες». Εχουν κάνει ό,τι περνά από το χέρι τους για να καταργήσουν ή να αδρανοποιήσουν νόμους, διατάξεις, φορείς, υπηρεσίες και διαδικασίες προστασίας περιβάλλοντος που μπορεί να «ενοχλήσουν» τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Τα δασοκτόνα νομοσχέδια διαδέχονται το ένα το άλλο, και όταν γίνονται νόμοι (που γίνονται πάντα όταν η κυβέρνηση έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή), μόνο το Συμβούλιο Επικρατείας μπορεί να σώσει κάτι, επικαλούμενο το άρθρο 24 ή το αρθρ. 117 ή άλλα του Συντάγματος. (Μιλάμε για τα άρθρα τα σχετικά με τα δάση που προσπαθεί η τωρινή κυβέρνηση να αλλάξει με την αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως με την τροποποίηση του άρθρου 100 θέλει να αχρηστεύσει και το Συμβούλιο της Επικρατείας για να μην έχει πιά κανένα περιορισμό…).
Αυτοί είναι λοιπόν οι ηθικοί αυτουργοί της καταστροφής των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος γενικότερα.
Οσοι αγωνιζόμαστε για την προστασία ακτών, λιμνών, δασών και άλλων βιοτόπων, αλλά και για το αστικό πράσινο κ.α. θέματα ποιότητας ζωής, διαπιστώνουμε την έλλειψη πολιτικής βούλησης για προστασία σε όλο σχεδόν το φάσμα και την ιεραρχία της διοίκησης, και πάνω απ’ όλα στο επίπεδο των υπουργείων. Οι προσπάθειές μας χτυπάνε σε τοίχο. Δε γίνεται τίποτα. Αντίθετα, η καταστροφή συνεχίζεται απρόσκοπτα μέρα με τη μέρα, με διάφορες μορφές: αυθαίρετα μέσα σε βιότοπους, μπαζώματα ρεμάτων και υγροτόπων, αποψίλωση δασών κ.λ.π.. Το έχουμε δεί και στα Χανιά πολλλές φορές αυτό. Φωτεινή εξαίρεση ελάχιστοι δήμοι, που οι αποτελεσματικές ενέργειές τους προς θετική κατεύθυνση δείχνουν πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είταν πολύ διαφορετικά αν υπήρχε πολιτική βούληση προστασίας σε κορυφαίο-κεντρικό επίπεδο.
Γράφουν οι εφημερίδες πως «το εκλογικό σώμα εκφράζει δυσφορία» για τους πολιτικούς γενικά. Προφανώς, ο κόσμος αρχίζει σιγά-σιγά να «βλέπει τα σκούρα» και να προβληματίζεται. Όμως, παραμένει μια απαράδεκτη ανοχή, μια μοιρολατρεία, που έχει να κάνει με την πεποίθηση πως «ναι, είναι χάλια τα πράγματα, αλλά, τέλος πάντων, σε καθημερινή βάση επιβιώνουμε», με τη σχετική μας υλική ευμάρεια και ασφάλεια. Μα η υλική ευμάρεια και ασφάλεια βασίζεται, σε τελική ανάλυση, στο υγιές φυσικό περιβάλλον. Πιστεύω πως οι σημερινοί ρυθμοί καταστροφής των οικοσυστημάτων στην Ελλάδα είναι τέτοιοι, που πλέον οι αλυσιδωτές επιπτώσεις (ακραία καιρικά φαινόμενα, πλημμύρες, σοβαρή μείωση αγροτικής παραγωγής, καθίζηση τουρισμού, αρρώστειες, καταστροφή υποδομών κ.α.) θα ανατρέψουν σύντομα την ασφαλή καθημερινότητα που προαναφέραμε. Και τότε να δούμε ποιά κυβέρνηση και ποιός πολιτικός θα έχει την ικανότητα να διαχειριστεί το χάος που θα δημιουργηθεί….
Μπορεί να αλλάξει κάτι; Προφανώς, αποκλείεται η ζοφερή κατάσταση που περιγράψαμε να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορούμε όμως να κάνουμε κάποια μικρά βελτιωτικά βήματα. Αν το θελήσουμε.
Ποια είναι η προϋπόθεση γι αυτό; Η ενεργοποίηση των πολιτών, σε όλα τα επίπεδα: με την θετική προσωπική στάση και συμπεριφορά στα περιβαλλοντικά προβλήματα, με τη δραστηριοποίηση στη γειτονιά, στις ανεξάρτητες εθελοντικές οργανώσεις, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα κόμματα, στην κυβέρνηση. Και μέσα και έξω από τους θεσμούς.
Και άμεσα, ας αλλάξουμε με την ψήφο μας το πολιτικό σκηνικό!
Ρίξτε «μαύρο» και σε Ν.Δ. και σε ΠΑΣΟΚ! Να πάψουν αυτά τα κόμματα να σχηματίζουν αυτοδύναμες-ανεξέλεγκτες κυβερνήσεις. Υποστηρίξτε όσα από τα «μικρά» κόμματα έχουν δείξει πως ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη συμετοχική δημοκρατία, τις ελευθερίες του πολίτη, το μέλλον της νέας γενιάς.
Στείλτε και κανέναν οικολόγο στη βουλή!
Είναι πιά θέμα επιβίωσης!
«Σύν Αθηνά και χείρα κίνει!».
Για να μην καταλήξουμε σάν τους αντιήρωες του ποιητή:

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!»
(Κ. Βάρναλη: «Οι Μοιραίοι»)

Χανιά 10-9-07
Γιώργος Βλοντάκης

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα» στις 11/9/2007)